The Art of Color

Ik twijfel een beetje over dit boek: vond ik het nou wel of niet leuk . Niet leuk is misschien iets te negatief maar meer dan een zwak leuk kan ik er ook niet van maken. Wanneer leven we? Wat mij betreft zaten er veel meer mogelijkheden in dit verhaal dan er uit is gehaald. De basis is echt wel leuk, maar de uitwerking ervan is niet je van het . Het is allemaal wat lauwtjes. En de wereldopbouw is in mijn ogen ook achter gebleven. Zo kunnen we in het begin lezen dat we ons bevinden in een community met alleen maar vrouwen. En het klinkt allemaal wat middeleeuws. Maar dan gaan we naar de kerk en dragen we gesteven spijkerbroeken…..?? Ok, we zijn iets verder in de tijd dan de middeleeuwen. Haar grootmoeder heeft een bezine pomp en weer een tijd later trekt ze ineens een mobile telefoon uit de zak. Het is allemaal wat vaag. Ik hoef echt geen jaartal te krijgen maar een iets duidelijker beeld van de wereld waarin we ons bevinden vind ik toch wel fijn. Demon Lizzy vond ik gelijk een leu...

Ondanks dat dit 3e deel zich wederom voor het grootste gedeelte in onze wereld afspeelt was hij veel fantasievoller dan deel 1. Ik genoot met volle teugen van de draken, Merlin, King Arthur en al die vreemde, verborgen werelden binnen onze wereld. Inconsistent Wat mij enorm tegenviel, en wat mij tot nu toe niet van de auteurs is opgevallen (of ik heb niet goed opgelet bij voorgaande series) is dat ze erg tegenstrijdig zijn. Zo kan ik zo een aantal dingen opnoemen waarvan ik dacht: hè maar dat klopt toch niet?: Ezmerazel (de godin van de onderwereld en leider van de hellhounds) zou gezegd hebben dat Kester in Londen is. Nou, ik heb 2x het gesprekje met Ezmerazel overgelezen maar nergens word Londen ook maar genoemd. Ineens is de leeftijd van Bael 12.000 jaar gedaald. Wanneer Ursula een onderkomen huurt is het een flat om even later ineens een cottage genoemd te worden. Een cottage en een flat zijn volgens mij toch twee heel verschillende dingen. En zo kan ik nog wel een aantal dingen op...

De naam K. Bromberg heb ik vaak genoeg voorbij zien komen. En misschien heb ik vaker dan 1x een samenvatting van één van haar boeken gelezen. Toch had ik tot op heden geen enkel boek van haar opgepakt. Met Worth the Risk is daar een einde aan gekomen. En ze heeft mij met dit verhaal ervan weten te overtuigen dat ik meer van haar moet gaan lezen. Want ik kon hem nauwelijks wegleggen. Het was te leuk, te sexy en te lachwekkend om niet verder te gaan. Grayson & Luke Zij zijn mijn meest favoriete personages van dit verhaal. Grayson natuurlijk omdat hij een sexy en hot dad is en Luke om zijn prachtige uitspraken en zijn totale cuteness. Grayson doet mee aan de Hot Dad contest. Nee niet uit vrije wil, ben je gek. Hij is opgegeven door anderen en zet daarom zijn hakken in het zand en boycot zijn deelname lange tijd. Hij is met recht een hot en sexy dad, maar het interesseert hem geen bal hoe men hem ziet. De manier waarop hij de deur opent als Sidney er de 1e keer voor staat is daar een ...

Wow, wat een geweldige conclusie is dit. Het had alles wat ik maar had kunnen wensen; spanning, humor, onverwachte twists & turns, romantiek…..eigenlijk alles wat ik gewend ben van Annette Marie. Terug bij af Clio, Lyre en Ash strijden in dit laatste deel onverminderd voort om de gevaarlijkste magie die Lyre ooit creëerde uit de handen van de evil prince te halen, maar waar twee honden vechten om een been gaat de derde er mee heen. Ze zijn dus terug bij af en een nog veel gevaarlijker, en bijna onverslaanbare vijand, heeft het ding nu in handen. Zelfs Lyre, die over het algemeen redelijk onverschrokken is ziet het somber in. Offer Naast alle spanning en verdriet is het ook heerlijk romantisch maar ja, wat wil je met een incubus in de hoofdrol . Het is echter wel met een trieste ondertoon want de sterren staan niet gunstig voor Lyre en Clio. Een incubus met een vaste, monogame relatie?? Not done. En Clio’s achtergrond en de toekomst die ze tegemoet gaat vragen haar een be...

Agent of the Fae is de conclusie van de Dark Fae FBI reeks. Mijn start met de serie was niet geheel vlekkeloos, het begin was iets te langdradig naar mijn smaak, maar gaande weg raakte ik steeds meer betrokken bij Cassandra, Roan en de rest van de Fae. Het derde deel, Agent of Darkness , was in mijn ogen de beste van de vier, maar met 4 en 4,5 sterren blijft de rest niet ver achter. Dit laatste boek is vooral een aanloop naar de uiteindelijke strijd tussen de Seelie en de Unseelie en de rol die Cassandra als Mistress of the Dread en Roan als de Fae of Lust er in spelen. In het kort Dit was een zeer korte recensie maar heel veel heb ik er niet over te vertellen. Ook al heb ik het meest genoten van deel 3, de auteurs hebben mij wel degelijk laten genieten van dit 4e en laatste deel waarin alles op zijn pootjes terecht komt.

Lucy Lennox is één van mijn favoriete schrijfsters in dit genre. Haar verhaallijnen hebben een emotionele kant maar ook een humoristische. En de romantiek is vaak tenenkrullend en gepassioneerd. Dat geldt ook voor deze, Wilde Fire . Terug in de tijd Maar er waren ook een aantal dingetjes die ik minder leuk vond. Zoals de brieven die bovenaan de nieuwe hoofdstukken stonden. Dat vond ik niet leuk. Dat ligt echter helemaal aan mijzelf, niet aan de auteur. Ik houd er gewoon niet van om over het verleden te lezen, en deze brieven begonnen 10 jaar geleden. Voor mijn gevoel haalt het altijd de snelheid uit een verhaal; ik wil het NU weten, hoe het NU verder gaat en niet terug geworpen worden naar iets wat al gebeurd is. Martelaar Het hoe en waarom kan ik hier niet vermelden, maar ik had respect voor de keuze die Seth 10 jaar geleden maakte waardoor hij zijn relatie met Otto afbrak. Dat hij zijn eigen afspraken niet na kwam en nog 5 jaar langer in dezelfde situatie is blijven hangen vond ik wa...

Sinner is het 3e deel in de reeks Starlight en zoals wel vaker het geval is in series als deze draait een groot gedeelte van dit ena laatste boek om het politieke spelletje tussen de tegenstanders en de planning van een oorlog. Saai Vaak is dat saai en ben ik daardoor sneller afgeleid van het verhaal. In het begin vroeg ik mij daarom dan ook af of ik niet beter even wat anders tussendoor kon gaan lezen. Dit werd vooral versterkt door de blijvende crush, en daarmee het irritante gedrag, van Star. Maar ik wist ook dat, als ik dat doe, de kans groot is dat ik helemaal niet verder ga. Onnodig De komst van een nieuw vrouwelijk personage met een verleden met Aaron maakte het er ook niet beter op. Bovendien had die ontwikkeling in mijn ogen geen toegevoegde waarde. Het enige dat het toevoegde was irritaties tussen Star en Aaron en natuurlijk een hoop onzekerheid bij Star. Sexy Wel werden in dit boek de sexy times wat opgeschroefd. In tegenstelling tot de vorige serie, Morta Fox, die op dat ...

In dit laatste deel van de serie valt alles op zijn plaats. Was deel 1 geschreven vanuit de pov van Morta en deel 2 uit die van Hammer, in dit laatste deel mochten we van beider pov’s genieten plus nog een mini bonus pov. Min puntjes Ook dit laatste deel vond ik weer een erg leuk boek en ik weet nu al zeker dat ik meer van deze schrijfster wil lezen. Er zijn zeker wel wat puntje van kritiek, maar dat neemt niet weg dat het een origineel verhaal is met een stel leuke personages en een goede wereldopbouw. Eén van de puntjes waarop ik iets aan te merken heb is de schrijfstijl. Over het geheel genomen is het goed, vooral van de pittige conversaties tussen Morta en Hammer genoot ik, maar af en toe was het een beetje verwarrend, dan had ik het gevoel dat ik wat gemist had. Een ander punt is de crush van Morta waarover ik in de recensie van het eerste deel schreef plus het steeds maar weer refereren naar waarom Morta reageerde zoals ze reageerde. Gelukkig kwam dat in de laatste twee boek...