The Art of Color

Niet vaak schrijf ik een recensie over een hedendaagse sportromance. Maar ik vind dat deze er wel eentje verdient. Van dag tot dag Want ik vond deze erg leuk en origineel. De hoofdpersonen vallen nl niet meteen voor elkaar. Zoey heeft slechte ervaringen met mannen, dus ze ziet ze alleen als een gevaar voor zichzelf, en Ryan valt niet op Punk/Rock chicks, dat is niet zijn type. Daarnaast behoort Zoey niet tot het NHL wereldje. Geen dochter van de coach, PA, Fysiotherapeute of iets anders gerelateerd aan de sportwereld. Ver daarvan zelfs. Ze leeft op de straat, van dag tot dag, van shelter tot shelter. Toeval De ontmoeting tussen Ryan en Zoey is puur toeval en omdat ze door hem te laat is voor een overnachting in het veilige opvangtehuis bied hij haar zijn bank aan voor een nachtje. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden komen ze weer met elkaar in contact en omdat Zoey’s situatie op dat moment heel nijpend is neemt hij haar in huis tot ze weer op eigen benen kan staan. V...

We sloten het vorige boek af met een enorme cliffhanger en wow, dat was me er eentje! Alpha-Mate Maar we gaan het verhaal meteen verder waar we gestopt waren, nou ja eigenlijk beginnen we weer bij af. Bij de Mera van deel 1. Met enig verschil dat ze nu niet meer getreiterd wordt door haar pack maar met respect behandeld omdat ze de alpha-mate is. Ze kan zich niets meer herinneren van de ontwikkelingen die plaats vonden tussen dat haar mate haar afwees en het punt waarop ze nu beland is. Koppig Ze voelt echter dat er iets niet klopt en alleen haar koppigheid en volharding zorgen ervoor dat ze achter de waarheid komt en haar geheugen weer terug krijgt. Maar daarmee is ze er niet want Shadow en haar nieuwe vrienden zijn ook hun geheugen kwijt en dat zijn stuk voor stuk hele sterke figuren die haar makkelijk een kopje kleiner kunnen maken als ze niet voorzichtig te werk gaat. En zonder hen kan ze de Shadow World en alle andere werelden die eraan gekoppeld zijn (ook de onze) niet redden. Av...

OMG, wat een reis, wat een verhaal! Emoties stromen over op het moment dat ik dit schrijf, meteen nadat ik het boek heb dichtgeslagen. Het lot Het huilen staat me nader dan het lachen ook al hebben Amelie en Henri hun happy end gekregen. Het is namelijk niet een normaal happy end. Ik had het zo graag anders voor hen gezien, een compleet en normaal leven, maar ze moeten het doen met wat het lot hen toebedeelt heeft. En, laten we wel wezen, ze zijn nog altijd beter af dan vele anderen. Maar toch, de reis naar dit einde was er eentje vol angst, pijn, hoop, verdriet en geluk. Rollercoaster In de eerste instantie had ik deel 1 van deze duologie 5 sterren gegeven want ik vond het een geweldig goed boek. Maar na het lezen van deze heb ik het wat bijgesteld en heeft deel 1 een halve minder gekregen want deze was zo mogelijk nog beter. We maken hierin zoveel mee, het grootste gedeelte van het boek heb ik nagel bijtend en met een knoop in mijn maag gelezen. Overleven Na de cliffhanger van deel 1...

Met volle teugen genoot ik van dit laatste boek in de serie Night Elves Trilogy. Het was veel te snel voorbij . Boston Zoals al eerder gezegd ben ik een enorm fan van de boeken van het auteurs duo C.N. Crawford. De ene serie vond ik wat leuker dan de ander maar over het geheel genomen vond ik ze allemaal heel erg goed en entertainend. Wat ik van deze reeks erg leuk vond was dat het zich niet in Londen afspeelde, wat in veel series van dit duo het geval is (en leuk hoor, daar niet van), maar in Boston. Noorse Mythology Wat nog leuker is is dat het is verweven met de Noorse Mythology. Boston en de rest van de menselijke wereld, wordt meestal aangeduid als Midgaard. De goden worden regelmatig aangehaald in dit verhaal, we leren de godin van de onderwereld kennen, en we reizen zelfs nog een keer af naar Asgaard. Scorcerer Iets anders wat ik enorm kon waarderen is dat Galin, onze mannelijke hoofdpersoon, een machtig tovenaar is. Maar deze machtige tovenaar ziet zichzelf steeds genoodzaakt b...