The Art of Color

Darkening Chaos is de laatste en absoluut de leukste van de serie. We storten ons meteen weer in het avontuur als Libby zichzelf overgeeft aan de Guardians om Braden te redden. En dan wordt het ook meteen weer pijnlijk duidelijk dat Libby niet alles kan en haar plannen niet altijd verlopen zoals ze denkt. En dat is iets wat ik toejuich. Tuurlijk, ik haat het als personen het niet overleven en het niet gaat zoals verwacht en gepland. Maar ik vind het wel heel knap van een auteur om niet toe te geven aan de makkelijke keuze en in plaats daarvan de hoofdpersonen te laten werken voor wat ze willen bereiken. Het geeft meer karakter aan een boek en gaat veel meer richting de werkelijkheid dan dat alles gelijk op zijn pootjes terecht komt. Dit derde en laatste deel zit boordevol actie. Soms voorspelbaar, maar de meeste wendingen zie je niet aankomen. Er is totaal geen sprake meer van een love triangle. Sterker nog, aan het begin van het boek ligt Libby’s liefdesleven in duigen door iets ...

Dit boek… Dit boek is zooo anders dan ik dacht. De schrijfster verteld ons niet zoveel in haar samenvatting. En daarom verwachtte ik een luchtig, sexy boek (wat wil je met zo’n cover ), maar het is zooo … zoooveel meer dan dat. De eerste bladzijde had me meteen in de war. Is dit een paranormaal of fantasy boek?? Huh…..heb ik mij zo verkeken op de blurb?? Maar al snel wordt het duidelijk en dan begint er een ontzettend goed, interigerend, humoristisch maar toch ook een tikkeltje emotioneel verhaal. En sexy…..oh het is zo romantisch en sexy. Levi is zo attent. Evie brengt in hem het beste naar boven. Een kant waarvan je gewoon voelt dat hij die nog nooit aan iemand heeft laten zien. De aandacht en zorg die hij besteed aan hun dates, maar ook tussendoor met kleine attenties, is ontroerend, maar tegelijkertijd ligt er ook een humoristische noot onder. Evie is een bijzondere jonge vrouw. Ondanks het haar toebedeelde lot is ze sterk en benaderd haar situatie m...

Goh, ik dacht dat ik al veel meer boeken van Monica Murphy had gelezen. Toch zijn het er, inclusief deze, nog maar 4. Wat ik ook verkeerd heb gedacht is dat dit een New Adult is. Niets is minder waar. Niet erg, maar ik moest even omschakelen . Vooral omdat Annie nogal…..laten we zeggen onnozel en onvolwassen is. Je bent in mijn ogen onnozel als je niet kan zwemmen maar om indruk op een jongen te maken in het diepe springt en daardoor bijna verdrinkt . Tja en voor de rest vond ik de crush van Annie op Kyle ook verschrikkelijk kinderachtig. Net als de reacties van haar cabin-genoten. En Kyle…..die was helemaal te erg voor woorden. Wat een kwal. Jake is daarentegen wel redelijk volwassen voor zijn leeftijd en dat maakte het voor mij weer goed. De interacties tussen Annie en Jake waren ook erg leuk. Dit kwam vooral omdat Annie Jake in het begin niet zo leuk vond. Daardoor gedroeg ze zich veel volwassener als ze bij hem was. Ze diende hem van riepliek en liet zich niet door...

Dit is het zesde boek van Jus Accardo dat ik heb gelezen en ook dit laatste deel in de serie The Eternal Balance is ontzettend goed. Ik ben heel erg blij dat ze deze serie wel afgemaakt heeft want haar track record op dat gebied is niet zo goed. Ik zit nog steeds met smart te wachten (3 jaar inmiddels!!) op de laatste twee delen van de serie Denazen. Die was zooooo goed. Zo goed dat mocht ze ze ooit nog uitbrengen, ik de eerste drie delen opnieuw zal gaan lezen. Maar nu naar de recensie van dit boek. Hij begint meteen boordevol actie en er is geen tijd verloren gegaan na Embraced. Vanaf de eerste letters nam ik plaats in de rollercoaster met de naam Released. En ik stapte niet eerder uit dan dat ik het laatste woord had gelezen. Het blinkt weer uit van de originaliteit en ook dit keer weet de schrijfster ons regelmatig te verrassen. In het eerste boek had Jax nog bijna de volledige controle over Azirak, de demoon die in zijn lichaam huist. In deel twee deelden ze de controle de meeste ...

We beginnen From Burning Ashes met de laatste scene uit deel drie en daardoor zitten we gelijk weer middenin het verhaal. En wat is het ontzettend spannend. Er zijn steeds meer mensen en fae die Zoey en Ryker aan hun most wanted lijst toevoegen. En zo komt het dat we geen moment rust hebben. We vallen van de ene in de andere spannende confrontatie. En ondertussen moet Zoey ook nog eens uit Rykers moordlustige handen proberen te blijven. Het is het gevolg van een belofte die ze hem afgedwongen heeft toen ze dacht stervende te zijn. En als een fae een belofte doet moet die koste wat kost uitgevoerd worden. Dat Ryker tussen die moordlustige neigingen door de man is waar ze van houd maakt alles dubbel zo lastig want ze wil niets liever dan in zijn capabele handen zijn. De slagroom op de kers, dat is dit laatste boek voor mij. De voorgaande drie heb ik ook met ontzettend veel plezier gelezen, maar dit was toch wel de topper. Van het begin tot het einde een super spannende rollercoaster waa...

Dit boek heeft mijn ogen geopend voor iets waarbij ik nooit stilgestaan heb; het mobiele tijdperk is voor mensen die niet kunnen praten een uitkomst. Communiceren via tekst berichtjes maakt alles zoveel makkelijker. Het is de manier waarop Hudson communiceert met mensen. Hij kan wel horen maar heeft nooit kunnen praten. Zijn collega’s van Pier 70 hebben allemaal gebarentaal geleerd om nog beter met hem te kunnen communiceren. Behalve Teague. Teaque praat en Hudson stuurt het antwoord terug via zijn mobiel. Teague mag Hudson niet zo graag en daarom weigerde hij gebarentaal te leren. Althans, dat is wat hij zegt en denkt. Heel diep van binnen weet hij dat Hudson de enige is die hem kan laten voelen. En daar is hij bang voor. Gevoelens maken je zwak en zijn verleden heeft hem wel duidelijk gemaakt dat daar niks geen goeds van komt. Hudson heeft zijn gevoelens voor Teage vanaf het begin dat hij bij Pier 70 kwam werken onderdrukt. Hij is 10 jaar ouder en alleen dat is al reden genoeg. ...

Nieuwe maand, nieuwe kansen . Jullie hebben vast wel gemerkt dat ik de blog een beetje verwaarloosd heb; bijna geen Waiting on Wednesday’s deze maand en ook de recensies verschenen niet zo regelmatig als normaal gesproken het geval is. Fotografie Degenen die mijn fotografie blog volgen weten vast wel waar het aan ligt, maar voor wie het niet weet: mijn foto hobby neemt al mijn vrije tijd in beslag. Momenteel volg ik een cursus en daarnaast oefen ik zo vaak ik kan. En vooral het oefenen met de 50 mm lens die ik onlangs aanschafte is nodig want het is een lens die ik maar moeilijk onder de knie kan krijgen. Het is een lens waarmee je scherptediepte kan creeëren; het voorwerp scherp en een prachtige wazige achtergrond. Maar dat lijkt makkelijker dan het is….. Herfst De foto hierboven maakte ik zelf. Ik wil niet zeggen dat het het perfecte plaatje is, er zijn altijd punten die verbeterd kunnen worden, maar ik ben verzot op de kleuren. De herfst is een geweldig mooie tijd om e...