In 2016 was de serie The Fallen World mijn ontdekking van het jaar. Ik was er zwaar van onder de indruk en was vastbesloten meer van deze auteur te lezen. Het heeft even geduurd, maar dit jaar, bijna rond dezelfde tijd, begon ik aan Unearthly.
Een totaal ander verhaal, een totaal andere setting.
Geen probleem, daarom kan het net zo goed zijn. Maar dat was het niet. Bij lange na niet.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het slecht is. Het was gewoon niet helemaal naar mijn smaak.
Laat ik beginnen bij de romance. Te snel groeide de crush van Gabrielle uit in houden van. Het ene moment mag ze hem niet, het andere moment denkt ze:’oh, ik houd van hem’. En dan blijkt hij ook nog eens haar soulmate te zijn . Dat vind ik niet leuk. Vooral niet als we nog 4 boeken te gaan hebben. Op dat gebied is de spanning er dus al helemaal af.
Daarnaast miste ik diepgang en daardoor kwam de verhaallijn gehaast en oppervlakkig op mij over. En dat kwam de ontwikkeling van de personages, en dan met name de secundaire personages, weer niet ten goede. Ik vond ze heel eerlijk niet eens zo leuk. Oliver, de gay vriend, vond ik zelfs maar een overdreven persoontje.
Unearthly had zeker wel potentie want de basis van het verhaal is origineel, ook al deed het me op sommige punten aan Harry Potter denken. Het heeft echter niks met tovenarij te maken. Vampiers, shapeshifters, sirens, faeries en nog vele andere bovennatuurlijken komen in dit boek voorbij. Het draait echter om de vampiers.
Na deze toch ietwat teleurstelling twijfel ik of ik wel of niet verder zal gaan. Ik ben totaal niet nieuwsgierig naar hoe het verder zal gaan met Gabrielle.
Comments
Post a Comment