Sarina Bowen - The Year We Hid Away

Mmm, met elk boek van deze serie daalt mijn waardering een ster…..
Gelukkig begon ik niet in de juiste volgorde en vond ik het boek waar ik mee begon, The Understatement of the Year, meteen het leukst anders was ik misschien niet eens bij deel 3 aangeland.

Bridger

Na The Year We Fell Down keek ik uit naar zijn boek. Maar hij viel me enorm tegen.
Bridger is een leuke jongen, daar ligt het niet aan, het was echter voor een groot gedeelte zoooo saai. Het is goed dat hij zijn man-whore status noodgedwongen achter zich heeft gelaten en dat hij nu een verantwoordelijke jongen is, maar dat is één van de redenen waarom het zo saai was.
In het begin klonk zijn verhaal ontzettend intrigerend omdat we niet precies weten wat er nu speelt maar heel lang gebeurt er verder bijna niets.

Scarlet

Haar verhaal is net zo interessant, zo niet ineressanter, dan dat van Bridger, maar ook op dat front gebeurt er lange tijd niet zo veel. Niet meer dan dat ze haar identiteit angstvallig verborgen houd. De weg die Scarlet gekozen heeft om haar identiteit te waarborgen was een unieke stap maar ik vroeg mij gelijk al af of het wel zo waterdicht was als ze zelf geloofde. De genomen stap was op college al bekend onder de leraren en ook de rechtsdienaren wisten ervan.

Easy

De romance tussen Scarlet en Bridger verliep naar mijn smaak veel te makkelijk. Ik gunde ze echt wel een rust puntje in hun leven, dat verdienden ze echt wel, maar voor mij als lezer was dat minder leuk, want voor het grootste gedeelte was het dat waar het boek over ging.

Duurt lang…

Pas ergens in de tweede helft van het boek kwamen de geheimen van onze hoofdpersonen uit en gebeurde er eindelijk iets. Voor mij was dat te laat om er meer dan 3 sterren uit te kunnen slepen maar de gedachten om te stoppen omdat het zo ontzettend saai was, die heel lang in mijn achterhoofd bleven spelen, waren vanaf dat moment verdwenen.

In het kort

Zoals ik al zei, ik ben blij dat ik deel 3 als eerste gelezen heb anders was ik die misgelopen. Want zoals ik er nu over denk heb ik niet zoveel zin om nog verder te gaan met The Yvy Years. Aan de andere kant, het kan natuurlijk dat het vanaf deel 3 veel beter geworden is, maar het kan ook zijn dat ik die juist zo leuk vond omdat het een gay romance is. Ik ben er nog niet over uit…