Jennifer L. Armentrout - Deity

Met een boek van Jennifer L. Armentrout kun je niet de mist in gaan, tenminste, dat is mijn ervaring tot nu toe. Ze weet spanning, mysterie, romantiek en humor op zo’n geweldige wijze te balanceren, haar boeken zijn daardoor een genot om te lezen en het is elke keer balen als je er weer één uit hebt. De manier waarop ze de romantiek in het verhaal weet te weven, zonder het teveel of overdreven te maken, is gewoon geweldig. Haar romantische scenes zijn intens en sexy, haar spannende scenes laten je op het puntje van je stoel zitten en het mysterie in het verhaal zorgt ervoor dat je het boek gewoon niet weg kunt leggen. Er was een moment dat ik bijna de haren uit mijn hoofd trok en dacht ‘Nee Jennifer, wat doe je nou?!’, maar gelukkig was de wending die het verhaal op dat moment nam van korte duur en kon ik daarna weer rustig adem halen.

Vanaf het begin ben ik een grote fan van Aiden, hij is knap, sexy en verboden, en alhoewel Seth in deel 2 mijn bloed ook wat sneller wist te laten stromen, blijf ik Aiden trouw en, zonder al te veel te verraden, kan ik zeggen dat ik heel tevreden ben over de ontwikkelingen tussen Alex en Aiden in Deity. Van de kant die Aiden vanaf de tweede helft van het boek van zichzelf laat zien ging mijn bloed sneller stromen en gingen mijn tenen krullen 😉

Tot nu toe hadden de goden alleen nog maar op de achtergrond een rol gespeelt, maar nu kunnen we in levende lijve met een paar kennis maken. Ik ben en blijf een fan van de Griekse Mythologie en ik was dan ook erg blij dat een paar goden hun gezicht lieten zien, ook al zijn ze niet allemaal even aardig (om het maar voorzichtig uit te drukken). Ze zorgden in ieder geval wel voor een aantal verrassende en spannende momenten.

Van het einde liepen de koude rillingen me over de rug, een vreselijke cliffhanger, en ik houd mijn hart vast voor de gevolgen die hier uit voort gaan komen. 4 April 2013 komt Apollyon uit, het, voor zover mijn info klopt, op één na laatste deel van de serie, en laat ik het dit keer maar eens van een positieve kant bekijken, dat duurt nog maar 4 maanden . . . . .