Leuk, luchtig boek met een cliché verhaal maar wel zo goed geschreven dat ik hem met veel plezier heb gelezen.
Braden is een playboy; knap, sexy en de man-hoer van de Universiteit en vanaf het eerste moment
dat Maggie hem ziet heeft ze een hekel aan hem.
Haar vriendinnen weten haar te verleiden tot een weddenschap: wordt de vriendin van Braden, laat hem verliefd op je worden
en laat hem dan vallen als een baksteen, niet zo moeilijk toch??
Ondertussen dagen Braden zijn vrienden hem uit voor exact dezelfde weddenschap: laat Maggie verliefd op hem worden en
geef haar dan de bons, piece of cake!
Beiden hadden niet verwacht gevoelens voor elkaar te krijgen en hoe langer de weddenschap duurt, hoe meer moeite ze ermee krijgen.
En je kunt er natuurlijk op wachten: één van beide ontdekt de anders spelletje en dat is het einde van een relatie die voor hen
allebei meer betekent dan ze toe willen geven.
Wie als eerste achter de waarheid komt ga ik niet vertellen maar ik vond wel dat hij/zij een beetje achterbaks was in zijn/haar reactie
want hij/zij speelt natuurlijk precies hetzelfde spelletje.
Dit is het eerste deel van de serie The Game, maar het heeft een happy end dus ik verwacht niet dat het volgende deel verder
gaat met Braden en Maggie. Over wie het wel zal gaan is nog niet bekend, maar we hoeven niet zo heel lang te wachten voor dat we dat
te weten komen want Playing For Keeps, deel 2, komt uit in juni 2013.
Ik zou eens wat vaker mijn eigen reviews na moeten lezen. Ik heb me het hoofd lopen breken over het regeltje onderaan de samenvatting van Goodreads: If you loved Connor in From Ashes, this is the story for you . Ik kon mij maar niet herinneren wie hij was en in de samenvatting van From Ashes wordt alleen gesproken over Gage en Ty. Had ik mijn eigen review gelezen dan was me wel een lichtje gaan branden maar nee hoor, niet doen natuurlijk. Pas toen aan het eind van het boek een sneak peak van het eerste hoofdstuk van From Ashes werd gegeven begon het me te dagen, terwijl hij in dat hoofdstuk nog niet eens voor komt. En na het raadplegen van mijn eigen review was het me weer helemaal duidelijk. IK VOND HEM STIEKEM ZELFS HEEL LEUK! Nou ja, hoe kun je zo iemand dan vergeten….. Laten we het er maar op houden dat ik gewoon veeeeeel te veel lees…. Ok, Connor dus. Hij is een chagrijnige, arrogante, akelige asshole ( daarom herkende ik hem niet 😉 ) die zichzelf gigantisch in de...
Comments
Post a Comment