Wie mijn review van The Selection gelezen heeft weet dat ik erg heb genoten van dat boek. Het was spannend, emotioneel en romantisch en ik keek dan ook enorm uit naar het vervolg.
Helaas zijn mijn gevoelens over dit boek een beetje gemengd.
In feite ging het in dit boek alleen maar over de gevoelens van America voor Aspen en Maxon, haar ge-ping pong heen en weer tussen die twee: ‘ik kies Maxon’, . . . ‘ik kies Aspen”, . . . ‘nee ik kies toch voor Maxon’, . . . ‘nee ik kan toch beter kiezen voor Aspen’. . . ugh, dat vond ik een beetje irritant. En als ze dan uiteindelijk haar keuze gemaakt heeft gebeurt er iets waardoor ze weer van elkaar verwijderd raken en begint het weer van voor af aan.
Er waren een aantal aanvallen op het paleis van de rebellen maar veel meer dan dat dat genoemd werd, en ze moesten vluchten naar de geheime kamers, gebeurde er niet, terwijl daar in mijn ogen veel meer uitgehaald had kunnen worden. En ik miste de competitie tussen de kandidaten, die was in het eerste deel veel feller.
Er is één incident dat ik met angst en spanning zat te lezen en het moment dat America haar laatste opdracht aan het publiek moet presenteren brengt ook een bepaalde spanning met zich mee, maar dat is alles.
En toch fascineerde het me genoeg om door te blijven lezen en bijna niet te kunnen stoppen. Dit komt grotendeels doordat America een erg leuke persoonlijkheid is, afgezien van haar irritante getwijfel over de twee jongens. Ze is meelevend, doet zich niet meer of minder voor dan ze is en behandeld iedereen gelijkwaardig.
Aan Aspen weet ik niet zo goed wat ik heb. Ik vond hem in dit deel een beetje lauw en oppervlakkig. Ik twijfel niet aan zijn gevoelens voor America maar hij onderneemt maar weinig om haar voor zich te winnen.
En ook aan Maxon wist ik niet zo goed wat ik had. Zijn daden spreken zijn woorden van liefde voor America tegen en het irriteerde me een beetje dat America hem daar niet mee confronteerde. Er zijn momenten geweest dat ik hoopte dat ze haar waardigheid zou behouden en het paleis zou verlaten.
Ondanks dat ik The Elite lang niet zo leuk vond als The Selection ben ik heel benieuwd wat het 3e en laatste deel, The One, ons zal brengen. Die komt ergens in 2014 uit.
De inhoud van The Elite krijgt niet meer dan 3 sterren van mij, maar waar ik wel 5 sterren voor zou willen geven is de cover, hij is, net als zijn voorganger, prachtig!
Ik zou eens wat vaker mijn eigen reviews na moeten lezen. Ik heb me het hoofd lopen breken over het regeltje onderaan de samenvatting van Goodreads: If you loved Connor in From Ashes, this is the story for you . Ik kon mij maar niet herinneren wie hij was en in de samenvatting van From Ashes wordt alleen gesproken over Gage en Ty. Had ik mijn eigen review gelezen dan was me wel een lichtje gaan branden maar nee hoor, niet doen natuurlijk. Pas toen aan het eind van het boek een sneak peak van het eerste hoofdstuk van From Ashes werd gegeven begon het me te dagen, terwijl hij in dat hoofdstuk nog niet eens voor komt. En na het raadplegen van mijn eigen review was het me weer helemaal duidelijk. IK VOND HEM STIEKEM ZELFS HEEL LEUK! Nou ja, hoe kun je zo iemand dan vergeten….. Laten we het er maar op houden dat ik gewoon veeeeeel te veel lees…. Ok, Connor dus. Hij is een chagrijnige, arrogante, akelige asshole ( daarom herkende ik hem niet 😉 ) die zichzelf gigantisch in de...
Comments
Post a Comment