Ik zou eens wat vaker mijn eigen reviews na moeten lezen.
Ik heb me het hoofd lopen breken over het regeltje onderaan de samenvatting van Goodreads: If you loved Connor in From Ashes, this is the story for you.
Ik kon mij maar niet herinneren wie hij was en in de samenvatting van From Ashes wordt alleen gesproken over Gage en Ty.
Had ik mijn eigen review gelezen dan was me wel een lichtje gaan branden maar nee hoor, niet doen natuurlijk.
Pas toen aan het eind van het boek een sneak peak van het eerste hoofdstuk van From Ashes werd gegeven begon het me te dagen, terwijl hij in dat hoofdstuk nog niet eens voor komt.
En na het raadplegen van mijn eigen review was het me weer helemaal duidelijk.
IK VOND HEM STIEKEM ZELFS HEEL LEUK! Nou ja, hoe kun je zo iemand dan vergeten…..
Laten we het er maar op houden dat ik gewoon veeeeeel te veel lees….
Ok, Connor dus.
Hij is een chagrijnige, arrogante, akelige asshole (daarom herkende ik hem niet 😉 ) die zichzelf gigantisch in de weg zit. Dat hij Maci’s hart een slag sneller doet slaan kon ik me in het begin dan ook helemaal niet voorstellen. Ja van angst misschien, of frustratie of kwaadheid, anders niet.
Maci kent Connor al jaren, is altijd een beetje verliefd op hem geweest, maar kent deze Connor totaal niet. Ze heeft geen idee van wat er met hem gebeurt is maar wanneer ze een streek met hem uit haalt en hij haar terugbetaald ontstaat er een oorlog die uit mond in een gepassioneerde relatie.
Maci heeft echter 4 zeer beschermende broers die alle mannen die ook maar in de buurt van Maci komen weg jagen en ze is doodsbang voor wat haar broers met Connor zullen doen ook al is hij hun beste vriend.
Eerlijk gezegd vond ik de broers van Maci, en dan voornamelijk Dylan en Dakota, een beetje over the top. En ik kon ook niet begrijpen hoe een meisje dat mondig en pittig genoeg is zich zo door hen heeft laten behandelen.
Het moment dat ze eindelijk van zich af bijt en haar broers eens flink de waarheid zegt was in mijn ogen dan ook het prachtigste moment in het boek. Het werd tijd dat ze ze eens een kick in the ass gaf.
En Connor heeft ook een flinke kick in the ass nodig want in tegenstelling tot zijn belofte aan Maci laat hij zich intimideren door haar broers en zich van haar verdrijven.
Dit is het 3e boek dat ik gelezen heb van Molly McAdams en de eerste die geen 5 sterren krijgt.
Er was niks mis met de schrijfstijl, net als haar andere boeken was die weer erg goed, maar ik had niet dat hart in de keel, tenenkrullende, knoop in mijn maag gevoel wat haar andere boeken mij wel bezorgd hebben. Hij was wat gematigder op het emotionele vlak en dat vind ik jammer want dat is juist wat mij zo aan trekt in de boeken van Molly.
Ik hoop dat Forgiving Lies mij wel dat gevoel gaat geven, maar ik wacht nog even met lezen totdat het 2e deel, Deceiving Lies, ook uit gekomen is in maart 2014.
Comments
Post a Comment