Nyrae Dawn weet hoe ze twee gekwelde hoofdpersonen neer moet zetten.
Dit is de derde in de serie Games en de derde met een verhaallijn die je niet aan ziet komen.
We kennen het verhaal van Maddox een beetje doordat zijn zus de hoofdrol in deel 2 voor haar rekening nam en hij daarin ook een rol speelde.
Maddox wordt gekweld door schuldgevoelens; hij legt alle schuld voor het uiteenvallen van zijn familie, de zelfmoordpogingen van zijn moeder en de wijze waarop zijn zus door zijn moeder behandeld wordt bij zichzelf. En daarbij komt nog het schuldgevoel tegenover Adrian, de vriend van zijn zus die door toedoen van Maddox familie een belangrijk persoon in zijn leven verloren is.
De achtergrond en het verleden van Bee geven een ontzettend originele draai aan het verhaal, maar is ook verschrikkelijk pijnlijk.
Dat ze altijd goed en liefdevol behandeld is door haar kidnappers en zich daardoor niet echt los kan maken van haar gevoelens voor hen is helemaal te begrijpen. En ook is het te begrijpen dat ze niet open staat voor een relatie omdat ze nooit het goede voorbeeld heeft gekregen waar liefde echt voor staat.
Het is een lange en pijnlijke weg voor deze 2 personages om bij elkaar te komen, maar het is een weg die ik met veel plezier gevolgd heb, ook al bezorgden ze me af en toe pijn in mijn buik.
Geen idee of er nog een 4e Games achteraan komt. Ik hoop het wel want ik houd wel van de schrijfstijl en de plots van Nyrae Dawn.
Comments
Post a Comment