Ik keek uit naar dit boek.
Een jaar lang.
En toen hij dan eindelijk uit was heb ik hem eerst nog een paar dagen gekoesterd voordat ik eraan ging beginnen. Ik wist nl hoe ik mij zou gaan voelen als dit fantastische verhaal afgelopen zou zijn.
Natuurlijk wist ik niet hoe dit laatste deel zou verlopen, of het net zo goed zou zijn als de andere 2, maar de hoop en verwachting waren er wel, en hoe graag ik die verwachting ook uit zag komen, je weet nooit of dat gebeurt.
Dit laatste deel is echter één spannend avontuur en ik bleef genieten van de verschrikkelijk goede verhaallijn, de originaliteit en de goede schrijfstijl.
Wederom wordt het verhaal verteld door Perry en Aria, iets waar ik heel blij om ben. Ik houd er van dat de manier waarop een serie begonnen is voortgezet wordt in de rest van de boeken.
Er zijn series waarmee ik gestopt ben puur omdat er in het volgende deel ineens een heel ander personage aan het woord kwam of toegevoegd werd.
Gelukkig heeft Veronica Rossi zich daar niet toe laten verleiden.
Into The Still Blue heeft hoogtepunten, dieptepunten, blijdschap en verdriet.
Het heeft gruwelijke momenten en romantische. Het is gewoon een geweldig laatst boek van een evenzo geweldige serie en een absolute aanrader!
Geen idee wat er nu uit de pen van Veronica Rossi gaat komen maar ik ga het zeker in de gaten houden!
Comments
Post a Comment