NMCoT #14

In deze rubriek zet ik boeken in de spotlight die ik niet uitgelezen heb.
Kon ik mij een paar jaar geleden niet voorstellen dat ik een boek niet uit zou lezen,
nu kan ik mij niet meer voorstellen dat ik met een boek dat me helemaal niet pakt of boeit nog verder ga, vooral niet omdat mijn ‘nog te lezen’ lijst verschrikkelijk lang is.

Maar omdat ik me er toch altijd een beetje schuldig en onvoldaan over voel krijgen deze boeken hun eigen plekje op de blog.
Dat wil niet zeggen dat jullie de boeken in deze rubriek niet moeten gaan lezen, zeker niet want smaken verschillen en wat ik niet leuk vind kan een ander geweldig vinden.
Ik geef geen uitgebreide review maar probeer in het kort aan te geven waarom ik dat boek niet leuk vond.

Not My Cup of Tea:

Titel: The Release
Auteur: Shelbi Wescott
Serie: Virulent #1
Genre:  Young Adult, Dystopian
Gepubliceerd: februari 2013
Add to Goodreads

Lucy King is only an hour away from embarking on the most incredible vacation of her life: White sandy beaches in a tropical paradise, snorkeling and sunbathing in peaceful tranquility. But as Lucy looks forward to her trip, a sinister plot is unfolding that will demolish the world as she knows it. An unknown bio-terrorist group unleashes a virus that virtually wipes out the earth’s population—leaving Lucy, and a small faction of survivors, trapped inside her high school to wait out the apocalypse.

As war, looting, and death wreak havoc outside, inside, the students must contend with a tyrannical and paranoid principal and their own struggles of being orphaned, frightened, and unsure of what the future will bring.

What begins as a basic fight for survival turns into a search for answers that will challenge everything Lucy has ever known about her life and her family.

 

‣ Not My Cup of Tea omdat:

Dit klinkt als een geweldig goed boek en dat, en de prachtige cover, trokken mij over de streep om hem te gaan lezen.
Maar ik werd zo ongelofelijk moe van de schrijfstijl.
Het was langdradig, had overbodige informatie, en in mijn ogen was het af en toe ontzettend overdreven. En het was geschreven in de 3e persoon. Nou is daar niks mis mee, ook al lees ik veel liever de ik-vorm, maar als de schrijfstijl dan ook nog niet je van het is hou ik het al snel voor gezien.