Het was ontzettend leuk om het verhaal te lezen van Liam, de zoon van Harper uit Taking Chances.
Maar telkens als er terug geblikt werd naar het verleden van zijn ouders kreeg ik een brok in mijn keel; ik ben nog steeds niet over de gebeurtenissen in dat boek heen.
Voor de ouders van Kira en Kennedy moest ik even dieper graven, maar daarna stond ook hun verhaal me weer levendig voor de geest.
En dat brengt me terug bij Liam.
Zijn verhaal begon goed en we krijgen van zowel Liam als Kennedy de pov.
Kennedy en Kira sloot ik gelijk in mijn hart maar met Liam had ik wat meer moeite in het begin. Dat duurde echter niet zo heel erg lang en al snel vond ik ook hem een leuke persoonlijkheid.
Kennedy en haar tweelingzus moeten vluchten naar de andere kant van het land want ze worden bedreigd door bendeleden die haar vader en zijn compagnon in Forgiving Lies hebben gearresteerd.
Daar ziet Kennedy tot haar ontzetting haar one night stand van een jaar geleden. Een jongen waaraan ze heel vaak heeft gedacht maar nooit verwacht had weer te zien. En dat had ze liever ook zo gehouden.
Liam is daarentegen vastbesloten haar tot de zijne te maken en haar nooit meer te laten gaan.
Voor een jongen die even daarvoor nog bij iemand anders was en al een tijd niet meer aan zijn one night stand gedacht heeft draait hij wel heel erg snel om, dat was in mijn ogen een lichtelijke afknapper.
En toen kreeg ik ook nog eens het gevoel van een dejavu want het begon verdacht veel op Changing Everything te lijken. Ook nu waren de hoofdpersonen na een slechte start al heel snel samen.
Ik begon dus al te balen maar gelukkig nam het verhaal daarna een andere wending, één die wel even door mij hoofd geschoten was maar ik niet echt serieus had genomen.
Jammer genoeg heeft de schrijfster die wending in mijn ogen niet optimaal benut. Ze had er zo makkelijk extra sexuele spanning en emoties aan toe kunnen voegen maar de emotionele rollercoaster ride die we kregen in Taking Chances werd niet herhaald en dat vond ik jammer. Juist omdat het het boek is van Liam had ik er meer van verwacht en die verwachting is helaas niet uitgekomen.
Tot nu toe heb ik van bijna al Molly McAdams boeken genoten, maar er is er niet 1 die Taking Chances #1 kan evenaren, dat blijft in mijn ogen Molly’s top boek.
Maar dat neemt niet weg dat dit een lekker boek is om even bij te ontspannen en van te genieten.
Comments
Post a Comment