Susan Ee - World After

World After by Susan Ee
Serie: Penryn and the End of Days #2
Genre: Young Adult, Fantasy
Gepubliceerd: november 2013
Waardering: ★★★★★
‣ ook verkrijgbaar in het Nederlands
Add to Goodreads

n this sequel to the bestselling fantasy thriller, Angelfall, the survivors of the angel apocalypse begin to scrape back together what's left of the modern world.

When a group of people capture Penryn's sister Paige, thinking she's a monster, the situation ends in a massacre. Paige disappears. Humans are terrified. Mom is heartbroken. Penryn drives through the streets of San Francisco looking for Paige. Why are the streets so empty? Where is everybody? Her search leads her into the heart of the angels' secret plans where she catches a glimpse of their motivations, and learns the horrifying extent to which the angels are willing to go.

Meanwhile, Raffe hunts for his wings. Without them, he can't rejoin the angels, can't take his rightful place as one of their leaders. When faced with recapturing his wings or helping Penryn survive, which will he choose?

Dit is veruit de beste serie die ik dit jaar tot nu toe gelezen heb (en ik heb een paar goeie gelezen hoor!).
En dat durf ik best te zeggen ook al moet ik nog aan het 3e deel beginnen want ik kan mij niet voorstellen dat Susan Ee mij in het laatste deel nog teleur zal stellen. Het is zo’n ongelofelijk goed verhaal, alles klopt van de personages, schrijfstijl en wereldopbouw tot aan de humor en romantiek. Het is allemaal perfect in balans.

Vertelde ik in mijn voorgaande review dat Penryn & the End of Days me doet denken aan de serie Angel van L.A. Weatherly? Dat is niet de enige. Hij doet mij ook enorm denken aan Blood of Eden van Julie Kagawa. Een heel andere wereld, een heel andere setting met vampiers in plaats van Engelen, maar qua gruwelijkheden en somberheid doen ze niets voor elkaar onder. En ze hebben allebei een kick ass heldin.

Penryn moet alles op alles zetten om in deze vreselijke wereld haar zusje en haar moeder te beschermen en ondertussen zelf in leven te blijven. Dat wordt haar niet altijd makkelijk gemaakt want zoals altijd in een dystopische wereld zijn niet alleen de overheersers een gevaar. Ook de mensen zelf kunnen er wat van en zijn soms nog gevaarlijker . . . . .

Ondanks dat het een verschrikkelijk gruwelijk en somber verhaal is had ik af en toe de tranen over de wangen biggelen van het lachen. Vooral het moment waarop Penryn Raffe moet vertellen welke naam ze zijn zwaard heeft gegeven.
Ik heb overwogen de quote hier neer te zetten maar toch besloten het niet te doen. Je moet het lezen in de context van het verhaal anders is het effect weg. In plaats daarvan een swoon worthy quote van Raffe en Penryn:

“Your world is so different from mine. Do you guys have anything in common with humans?”
He looks at me with those killer eyes in that perfect face over his Adonis body. “Nothing we’ll admit to.”
“There’s no way around it, is there?” I ask. “We’re mortal enemies and I should be trying to kill you and everyone like you.”
He leans over, touches the tip of his forehead to mine, and closes his eyes. “Yes.” His gentle breath caresses my lips as he says the word.
I close my eyes too, and try to focus on the warmth of his forehead resting on mine.”

Het einde van World After is geen enorme cliffhanger, maar spannend genoeg om te willen weten hoe het af gaat lopen met Penryn, Paige en Raffe en of de mensheid de bijna onverslaanbare overheersers kunnen verslaan.