Er was een tijd dat ik Elizabeth Reyes tot mijn favoriete schrijfsters rekende.
Genoten heb ik van het eerste boek dat ik van haar las, Forever Mine, en bijna alle daarop volgende boeken van de Moreno Brothers serie.
En ook Noah en Gio van 5th Street waren geweldig.
Maar toen kwam toch een beetje de klad er in.
Steeds vaker viel het me tegen, was het niet wat ik gehoopt en verwacht had, en dat geldt helaas ook voor Again.
Ik had ergens een quote gelezen uit dit boek, een sexy quote, en in mijn hoofd had ik mij al een beeld gevormd van hoe het verhaal daar omheen ongeveer zou verlopen, maar ik had het mooier gemaakt dan het was.
De verhaallijn was tot op een bepaald moment echt wel leuk, maar er zat totaal geen snelheid in. Dingen die er niet echt toe deden, maar ook gevoelens en gedachtes, werden breeduit uitgemeten en dat kwam het verhaal niet ten goede.
Het moment waarop alles misloopt was wel een enorme suprise.
Uit de samenvatting had ik al gehaald dat er iets stond te gebeuren, maar ik zocht in een totaal verkeerde richting en daardoor was het een verrassende plot twist.
Maar ik vond het geen leuke.
Het hoe en waarom is zowiezo niet leuk, maar ik voelde het niet.
O ik had buikpijn, buikpijn van de spanning omdat ik de werkelijke reden begon te vermoeden en ik bang was voor de bevestiging daarvan. En toen dat waarheid bleek snapte ik Sydney zijn beweegredenen wel, maar hij deed Emilia juist heel veel pijn door zijn besluit. En wat te denken van het beschadigen van haar vertrouwen.
Zoals ik al zei, Elizabeth Reyes was één van mijn favoriete schrijfsters, maar na weer een toch wat teleurstellend boek is ze uit dat lijstje geschrapt.
Ik blijf haar zeker volgen, maar zal niet meer zo verwachtingsvol uit kijken naar wat ze volgende keer uit gaat brengen.
Comments
Post a Comment