Tracey Ward - Writing on the Wall

Writing on the Wall by Tracey Ward
Serie: Survival #1
Genre: Horror, Young Adult
Gepubliceerd: november 2013
Waardering: ★★★.5
Add to Goodreads

I’m a girl stuck in Neverland with The Lost Boys. I’m no Wendy, I can hold my own. I don’t need to wait around for Peter to save me, but I’m also not an idiot. I know my enemies.

It's been nearly a decade since the world ended. Since Joss watched her parents die at the hands of a nightmare, a nightmare that stalks her even now, all these years later. That's the problem with the Risen - they refuse to die.

But Joss is a survivor. A loner living in the post-apocalyptic streets of Seattle. It's a world dictated by Risen and the looming threat of the Colonists, a group of fellow survivors living comfortably in their compounds and patrolling the wild, looking to "save" the orphans of the end.

Orphans like Joss.
Like Ryan.

As a member of an all male gang, Ryan is a threat as real as the Risen, a threat Joss avoids at all costs. Then one night their paths cross and Joss makes a choice that goes against all of her instincts. A choice that will threaten everything she has.

Now a new outbreak is imminent and the Colonists are closing in. Joss' solitary, secret world will be blown wide open and the comfortable numbness she's lived in for the last six years will burn away leaving her aching and afraid.

And awake.

Vlak voordat ik aan dit boek begon las ik dat het een spinoff is van de twee-delige serie Quarantined.
Daar was ik blij verrast over want Quarantined vond ik een ontzettend leuke serie.
En had ik geweten dat die een spinnoff had, dan had ik deze natuurlijk al veel eerder gelezen.

Writing on the Wall heeft een origineel en heel spannend begin dat je niet aan ziet komen.
Het is iets wat je totaal niet verwacht, maar eigenlijk het is best logisch dat het zover komt als de beschaving al zo lang niet meer bestaat.

Het is inmiddels 10 jaar geleden dat de zombie plaag uitbrak en Joss haar ouders gedood werden door een zombie. En 6 van die 10 leeft ze al alleen.
Ze woont in een loft in de stad Seattle en heeft er een dagtaak aan om haar watervoorraden te controleren, te jagen en haar vangsten te ruilen voor groenten en fruit. En natuurlijk zombies uitschakelen want ook al zijn het er niet zoveel meer als in het begin, ze zijn er nog wel en je moet nog altijd op je hoede zijn.

Joss vertrouwd niemand.
Ze heeft geleerd om voor zichzelf te zorgen en dat emotionele banden je alleen maar in gevaar kunnen brengen.
Op 1 persoon na weet niemand dat zij in de stad is en niemand weet waar ze woont en dat wil ze zo houden want de gangs zijn niet te vertouwen en als meisje loopt ze extra gevaar.

Maar op een dag gooit ze haar eigen glazen in als ze tegen beter weten in een jongen red.
Hij is gewond dus neemt ze hem mee naar haar loft en daarmee heeft ze tot haar eigen afschuw haar twee belangrijkste regels gebroken.
En die ontmoeting met Ryan betekent het einde van haar veilige leventje en vormt het sneeuwbal effect voor de gebeurtenissen die daarna plaats vinden.

Omdat ik zin had in actie en zombies koos ik voor dit boek en hoopte op een paar heerlijke uurtjes leesplezier.
En het was leuk, maar ik miste de zombies.
Die zijn er wel hoor, en we krijgen zeker 1 op 1 actie met ze, maar het gaat veel meer over het overleven en het manoeuvreren tussen de gangs, colonies, zombies en wilde dieren. Want de zombies zijn allang niet meer het grootste gevaar.

Joss is een heldin naar mijn hart. Ze is stoer, hard, heeft een goed stel hersenen en weet haar mannetje te staan tegen zowel zombies als overlevenden. En ze heeft haar humane kant behouden ook al vertrouwt ze niemand. Dat blijkt wel wanneer ze tot haar eigen verbazing en ergernis Ryan red.

Het viel me wel een beetje tegen dat ze niet lang nadat Ryan bij haar in haar loft is ineens hoopt dat hij haar kust.
Ik vond dat een beetje een rare wending want ze kent hem nog maar net en het is ook niet te rijmen met het meisje dat niemand vertrouwd en niet aangeraakt wil worden.

Het tweede minpuntje van dit boek vond ik de momentjes (het zijn er niet zo heel veel) dat Joss haar gedachten al verder gaan dan het moment zelf, dat is erg verwarrend. Dan moest ik even weer terug lezen en kijken of die verwarring aan mij lag en dat is altijd irritant.

Behalve dat minpuntje is de schrijfstijl lekker vlot, de wereld die we voorgeschoteld krijgen is origineel en we ontmoeten bijzondere mensen. Sommigen zijn leuk, anderen weer minder, maar samen vormen ze een bonte verzameling van personages die dit een boeiend verhaal maken.