Karen Lynch - Refuge

In mijn recensie van deel 1, Relentless, schreef ik dat ik hem eerst niet zo leuk vond. Het begin was teleurstellend en het voldeed totaal niet aan mijn verwachting.

Dat deed bij mij de vraag rijzen of het eigenlijk wel eerlijk is dat ik teleurgesteld was.
Mag je wel teleurgesteld zijn op basis van een bepaalde verwachting? Ik heb nl vaak de neiging om mij iets mooier voor te stellen dan het is. Is het dan wel eerlijk tegenover een auteur dat ik mij zo voel?
Best een lastige vraag waar ik niet zo 1, 2, 3 een antwoord op weet te geven.

Wat ik wel weet is dat Relentless dan niet zo mag zijn begonnen als ik verwacht had, de auteur liet het boek groeien van een saai, vreemd verhaal tot een bijzonder fantasierijk plot met een sterke hoofdrolspeelster die het niet zozeer moet hebben van haar fysieke kracht als wel van haar bijzondere gaven. Hoe verder ik kwam, hoe beter het werd en na een tijdje was ik er van overtuigd dat deze serie het lezen zeker waard is.
En Refuge heeft mijn mening daarin niet veranderd.

Het begon vele malen beter dan zijn voorganger en dat bleef zo tot het einde.
We stappen in een rollercoaster die ons van het ene spannende moment naar het andere voert met daartussen emotionele, humoristische, mysterieuze en ja, ook al is het ondergeschikt aan het verhaal, dit keer ook romantische momenten.
En we ontmoeten meer en meer fantastische wezens die bijna altijd gevaarlijk zijn, en soms ook echt kwaadaardige bedoelingen hebben.

Sara’s veiligheid wordt regelmatig op de proef gesteld en meermalen hangt haar leven aan een zijden draadje. Het is telkens weer verrassend hoe ze bijna ongeschonden uit de strijd weet te komen maar dat geldt helaas niet voor al haar vrienden en collega’s.

Ook op het gebied van familie komen we af en toe voor een verrassing te staan.
Sara heeft familie banden met mensen waarvan ik, maar ook zijzelf, het niet verwacht had en zeker niet aan zag komen.

Al met al heb ik genoten van dit tweede deel van Relentless waarin de schrijfstijl aanzienlijk verbeterd is (of ik ben er aan gewend geraakt)