De afgelopen jaren is Kristen Proby één van de constante schrijfsters in mijn leeslijst. Met een boek van haar grijp ik nooit mis. Het zijn heerlijke feel good boeken. En dat geldt zeker voor de 3e in de Boudreaux serie.
Vooral dit boek doet het eerste woord van de titels eer aan. Het is vooral easy en dat komt in de eerste plaats door Declan.
Declan is een mellow guy. Hij is musicus maar niet één die op zoek is naar eeuwige roem. Optreden in bars vind hij het leukste wat er is, hij is er goed in en meer verlangt hij niet. Hij is content met zijn leven.
Callie is met tegenzin begonnen in de aftakelende bar van haar overleden vader, maar na een grondige renovatie weet ze er weer een bloeiend bedrijf van te maken. En mede door de optredens van Declan gaan de zaken met sprongen vooruit. Ze werkt zich de benen uit het lijf en is trots op wat ze tot nu toe heeft bereikt, maar ondertussen blijven de demonen van haar verleden haar plagen.
Er is een onmiddelijke aantrekkingskracht tussen Callie en Declan maar ik voelde me in het begin toch een beetje teleurgesteld over de ontwikkeling van hun relatie. Het is rustig en easy. Ik miste de donder, de bliksem, het vuurwerk en tenenkrullende, hot sex.
O, de eerste avond dat ze uit gaan hebben sex, het is alleen zo . . . . zo . . . . rustig, laid back, easy, soft (geen idee hoe ik dit onder woorden moet brengen ).
Declan is in ieder geval geen bezitterige alpha male. Hij brengt haar de volgende morgen thuis alsof hij een vriend is, niet de man waarmee ze sex heeft gehad. Niet afstandelijk ofzo maar gewoon… vriendelijk.
Callie is diep teleurgesteld als hij in de week erna niets meer van zich laat horen en daar was ik dan weer teleurgesteld over. Ik zie mijn hoofdpersonen graag sterk en niet gelijk afhankelijk van de aandacht van een man. Schop er tegenaan, wees koppig, laat ze in hun sop gaar koken!
Gaandeweg het boek veranderd hun gedrag een beetje, Declan wordt een klein beetje bezitteriger en Callie neemt wat meer afstand, maar over het geheel blijft het dezelfde lijn een beetje volgen. Ah en Declan is wel heeeel erg lief hoor. Hij wist mijn hart een paar keer te laten smelten.
Zoals ik al zei miste ik de donder en bliksem en het vuurwerk, maar het was wel weer een plezier om over de Boudreaux familie te lezen en ok, eerlijk is eerlijk, er zitten toch een paar heftige sex scenes in. Dat hij maar 3,5 ster krijgt komt omdat ik deel 1 en 2 toch net even leuker vond dan deze.
Comments
Post a Comment