Als eerste moet ik even kwijt hoe passend de titel City in Embers is.
Ember uit Darkness is namelijk de verantwoordelijke voor de destructie van Seattle en dit boek loopt parallel met die serie.
Ik had verschrikkelijk genoten van Darkness en ik wist meteen dat ik de spin-off, zodra het laatste deel uitgegeven zou zijn, zou gaan lezen.
Zoey, de hoofdpersoon uit dit boek, lijkt wel een beetje op Ember.
Ze is ook een stoere, koele, onafhankelijk meid die haar mannetje staat en een gave heeft, maar ze is boven alles mens. Een mens die de fae haat en op ze jaagt.
Maar door het toeval wordt ze verbonden met Ryker, een arrogante, sexy fae, en is ze ineens meer dan dat.
En terwijl de stad Seattle door de ‘electrical storm’ in een apocalyptisch tijdperk is beland zijn zij en Ryker op de vlucht voor een bende corrupte fae en haar eigen werkgever, de DMG.
City in Embers is een spannend boek met een sombere ondertoon. Somber door de achtergrond van Zoey, de destructie van Seattle, het verdriet dat die destructie voor Zoey met zich mee brengt en de norse fae die mensen haat en maar moeilijk een lach op zijn gezicht kan toveren.
Maar gelukkig hebben we Sprig! Een aap-achtige sprite die met Zoey mee reist in haar handtas en de meest hilarische uitspraken heeft. Hij is degene die de humor in het verhaal brengt.
I completely forgot about Sprig’s magic.
“Is there anything else you can do”?? I tugged of the lock.
“I am really good at decoupage”.
“Not really what I meant”.
Ryker is degene die zorgt voor een heerlijke dosis sexiness.
Het is zeker geen liefde op het eerste gezicht, eerder haat op het eerste gezicht, en er is ook geen onmiddellijke aantrekkingskracht ondanks dat Zoey Rykers’s uiterlijk wel kan waarderen. Maar hoe verder het verhaal vordert en hoe beter ze elkaar leren kennen hoe meer er een soort van wederzijds respect ontstaat en ja, daardoor komt er toch ook steeds vaker de gewaarwording van Zoey’s dat hij toch wel een heel erg aantrekkelijke fae is.
Kort samengevat:
Net zoals in de serie Darkness speelt romantiek maar een kleine rol. Het plot is vooral gefocust op het uit de handen blijven van hun achtervolgers en het overleven in een dystopische wereld waar de bendes het voor het zeggen lijken te hebben. Het houd ons van het begin tot het einde op de tenen en de ontdekking van Zoey over zichzelf zijn op zijn zachtst gezegd schokkend en zorgen voor een stukje mysterie binnen dit spannende plot.
De schrijfstijl van Stacey Marie Brown is weer lekker vlot, precies waar ik van hou.
Comments
Post a Comment