Dit boek viel me een beetje tegen.
Het ene moment vond ik het erg leuk, om het daarna weer verschrikkelijk saai te vinden.
Het plot is intrigerend en er zijn zeker wel een aantal situaties waarin de spanning oploopt, maar de echte actie waarop ik gehoopt had blijft achter.
De wereld die de auteur schetst is bijzonder.
De basis is vergelijkbaar met die van ons. Ze hebben mobilie telefoons, internet; eigenlijk is alles hetzelfde. Het enige wat anders is is dat mensen gaven hebben die op hun 16e door een Inquisitor ontsloten worden.
Het hebben van 3 gaven is normaal, 4 tot 6 bijzonder, maar alle 7? Dat kan maar 1 persoon hebben: The Destroyer. De persoon waarvan verwacht wordt dat die de wereld gaat vernietigen. De reden waarom die persoon de wereld gaat vernietigen is een raadsel, maar iedere wereldburger is geleerd de Destroyer te haten. Er zijn zelfs hele legers Guardians om die ene persoon te vernietigen.
Laat onze hoofdpersoon Libby nou de vermeende Destroyer blijken te zijn.
En op het moment dat de Inquisitor de uitspraak doet probeert haar boyfriend haar te vermoorden. De jongen waarvan ze dacht dat die haar koste wat kost zou beschermen.
Het is een redelijk spannend en leuk begin van het boek en ja, daardoor verwachte ik in een rollercoaster aan spanning en actie terecht te komen…..maar helaas.
Het verhaal kabbelt een beetje voort met de ontmoeting met Milo, de enige die het blijkbaar niets kan schelen dat Libby de Destroyer is, en hun groeiende relatie.
Door die ontmoeting zit Libby ook ineens tussen twee jongens want Lance, de moordlustige boyfriend, wil haar terug. Toch kan ik het niet echt een love triangle noemen want Libby’s gevoelens voor Lance zijn duidelijk. Ze mist zijn vriendschap maar haat hem voor zijn ontrouw. Geen gezeur over wie ze moet kiezen dus
In het kort:
Een leuk boek, leuk genoeg om uit te lezen, maar ik had gehoopt op meer actie.
De vlotte schrijfstijl en het originele plot houden je aandacht gevangen, net als de verschillende mentale gaven die de mensen kunnen hebben. Ze zijn origineel en interessant.
Libby is een leuke, sterke persoonlijkheid, maar ook al is ze de Destroyer, ze moet nog veel leren. Ze kan al heel veel, heeft zichzelf van jongs af aan al heel veel aangeleerd, maar ze was ook een beetje naïef en daardoor raakt ze nu in de problemen met de gaven die ze als onbelangrijk beschouwde.
Romantiek is aanwezig, maar vrij summier. Ik ben er ook nog niet helemaal uit of ik Milo vertrouw. Ik ben nog niet om wat hem betreft.
Comments
Post a Comment