Al drie keer eerder deed ik een poging om dit boek te lezen. En al die pogingen mislukten.
Elke keer was er wel iets waardoor ik niet verder wilde.
Toch was ik nog niet bereid om het definitief op te geven want hij leek me toch wel erg leuk.
Hij kwam weer onder mijn aandacht door de uitkomst van het 3e boek en ik besloot het voor de laatste keer te proberen…
En voor ik het wist was ik 80 bladzijden verder.
Ik vind het nog steeds erg jammer dat het niet in de ik-vorm geschreven is, één van de redenen waarom ik het tijdens een eerdere poging opgaf, maar na een tijdje was ik daar toch grotendeels aan gewend geraakt.
Wat ik wel heel erg leuk vind is dat we ook de pov van Aelyx krijgen. Dat was een verrassing want zo ver was ik nog nooit gekomen .
De wereld die de auteur schetst is interessant.
Al twee jaar lang weet de wereld van het bestaan van Aliens doordat ze contact met ons zochten. In die twee jaar hebben ze de mensheid op hun hand weten te krijgen. En om ons nog meer vertrouwd te laten worden met hun bestaan is er besloten tot een uitwisseling tussen studenten.
Cara is de gelukkige, ware het niet dat ze er helemaal niet zo gelukkig mee is in het begin. Maar als ze de voordelen op een rijtje heeft gezet stort ze zich vol overgave in haar ‘baantje’ om het haar alien zo veel mogelijk naar de zin te maken. Dat wordt haar niet makkelijk gemaakt want de groep mensen die de aliens niet vertrouwd wordt steeds groter. Bijna iedereen behandeld Cara en Aelyx met wantrouwen. Ze houd geen vrienden meer over en al snel is het Aelyx en Cara tegen de hele wereld.
Een leuk detail van dit boek is dat Cara blogt. Ze heeft een blog gemaakt om haar belevenissen als host van een alien vast te leggen.
Normaal gesproken ben ik niet zo van de e-mails, brieven etc in een boek, maar deze blog posts waren kort, krachtig en grappig geschreven.
De uitwisseling verloopt niet zo gladjes als iedereen het gehoopt had en niet alleen door de tegenstanders van de aliens. Ook Aelyx en zijn mede alien-studenten zijn er verantwoordelijk voor. En tegen de tijd dat Aelyx zich schuldig voelt en zijn sabotage stop wil zetten omdat hij meer om Cara is gaan geven is het te laat.
Het grootste gedeelte van Alienated speelt zich af op aarde, een compleet onbegrijpelijke wereld voor Aelyx. En het is die cultuur schok die dit boek de nodige humor meegeeft. Veel van onze gebruiken en uitspraken zijn vreemd voor Aelyx en zijn interpretaties waren veelal hilarisch.
In het kort:
Wat een geluk dat ik een boek meestal meerdere kansen geef anders was ik toch een heel leuk verhaal misgelopen.
Afgezien van het feit dat het niet in de ik-vorm geschreven is vond ik de schrijfstijl prettig en vlot.
Het plot is origineel en ik vond zowel Cara als Aelyx leuke personages.
Ik kan niet zeggen dat het een ongelofelijk romantisch verhaal is want er spelen veel meer dingen een rol dan romantiek, maar er zit een beetje in.
Comments
Post a Comment