Op onverklaarbare wijze is de eerder geschreven recensie van dit boek verdwenen . Het is me nog nooit eerder overkomen en het is me een raadsel hoe het kon gebeuren. Daarom hieronder even in het kort wat ik me kan herinneren en daarna ga ik gelijk verder met die van deel twee. Ook een vrij korte recensie. Maar ja, de boeken zijn ook redelijk kort.
Wat ik me nog kan herinneren, het is inmiddels meer dan een maand geleden dat ik de recensie schreef, is dat hij mij hier en daar deed denken aan Twilight. De groep mensen die in het kasteel terecht kwamen bijvoorbeeld, ik zie zo het beeld uit de film voor me en hoor het gegil als de deuren dicht gaan
De groep vampiers in dit boek, de prinsen, zijn ontzettend wreed en meedogenloos, behalve Drake. Hij heeft zich de laatste jaren altijd afzijdig gehouden van dit ritueel want hij walgt ervan. En als hij iemand tussen de mensen ziet die zichzelf verweerd kan hij niet anders dan haar redden.
Thea is anders dan de anderen maar waarom weten we niet. Dat blijft bijna het hele boek lang een mysterie.
Ze is een leuke, sterke persoonlijkheid die het gevaar niet uit de weg gaat en haar leven regelmatig in de waagschaal stelt om achter het één en ander te komen en iets te vinden wat ze nodig heeft. Geen idee wat, dat blijft ook een groot vraagteken.
In het kort
Dit was nog niet echt een overtuigende start van de serie. Hij was leuk genoeg om uit te lezen maar het had beter gekund.
En ik heb niet 1x de vergelijking getrokken met Twilight. Het plot was uniek en interessant. Ook omdat we nu meer leren over de achtergrond van Thea.
Wat me nog het meest verbaasde was dat de Witches net zo, en soms nog erger, wreed zijn als de vampiers. Dat Thea dat nooit opgevallen was en niet wist wat er met de mannelijke servants uitgevreten werd daar kan ik nog steeds niet bij . En ook verbaasde het me hoe gevoelloos en wraakzuchtig de Witches onderling zijn. Dat is echt geen grote, gezellige familie.
Terwijl we Thea’s pov kunnen lezen vanuit de Witch coven krijgen we die van Drake uit zijn eigen coven. En terwijl Thea door velen behandeld wordt als een heldin wordt hij behandeld als een servant. Hij is gestript van zijn prinselijke mantel en wordt van alle kanten gedwarsboomd.
Maar hun zelfopgelegde scheiding is voor een goed doel: het samenbrengen van de bovennatuurlijken en vrede creëren.
In het kort
Zoals ik al zei was dit vervolg leuker dan zijn voorganger en ik hoop dat deze trend zich doorzet.
Comments
Post a Comment