Sinds het eerste boek dat ik van deze auteur las ben ik fan.
En ook dit boek stelde me niet teleur.
Langzaam
Hij kwam wel een beetje langzaam op gang naar mijn smaak.
Pas na ca. 100 bladzijden kwam de spanning erin, daarvoor werd er vooral veel verteld over de school, de verschillende vakken, de mede leerlingen en Maddi’s groeiende vriendschap met Ilia en Larissa. Leuk, maar die introductie had van mij wat beknopter gemogen en de spanning had eerder mogen beginnen.
Year of Pink
Net wanneer Maddi haar haar gekleurd heeft, een jaarlijks terugkerende traditie, wordt ze weggeritst uit de menselijke wereld en ontdekt dat er een compleet bovennatuurlijke wereld bestaat, een wereld waar zijzelf ook toe blijkt te behoren.
Ze noemt dit jaar the year of pink en hij kan niet op een meer bijzondere wijze beginnen dan dat. Ze sluit voor het eerst van haar leven vriendschap en ze leert Ash en zijn vrienden kennen.
Love interest
Vanaf het moment dat Maddison de school betreedt en de groep Atlanteans ziet wordt haar aandacht getrokken door Asher. Op dat moment weet ze zijn naam nog niet en het is geen insta love maar je kan aan je water voelen dat dat de love interest wordt.
Kliek
Net als bij de serie Supernatural Prison het geval was (Braxton en zijn broers hingen altijd met zijn 4-en om Jessa heen) hangen de 5 Atlanteans in één kliek om Maddison. Dit gebeurt niet vanaf het eerste moment, ze zijn niet allemaal meteen van haar gecharmeerd, maar zodra hun mening over haar is veranderd zijn ze een eenheid.
In het kort
Ondanks de wat langzame start was dit een erg leuk boek. Ik was vooral gecharmeerd van de verschillende personage met hun diverse gaven en karakters, maar ook de wereldopbouw is erg interessant, vooral de rode draad om Atlantis. Dit is nog altijd iets wat tot de verbeelding speelt.
Comments
Post a Comment